വിഷാദ രോഗത്തെ അതിജീവിച്ച അനുഭവം പങ്കുവെയ്ക്കുകയാണ് സനുഷ. സനുഷയുടെ വാക്കുകള്: ”കോവിഡിന്റെ തുടക്കസമയം എല്ലാംകൊണ്ടും എനിക്ക് വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടേറിയ സമയമായിരുന്നു, വ്യക്തിപരമായും തൊഴില്പരമായും ഒക്കെ എന്റെ ചിരി ഇല്ലാതായ ദിവസങ്ങളായിരുന്നു.. എന്റെ ഉള്ളിലെ ഇരുട്ടും പേടിപ്പെടുത്തുന്ന നിശബ്ദതയും ഒക്കെ ആരോടു പറയുമെന്നോ എങ്ങനെ പറയുമെന്നോ അറിയില്ലായിരുന്നു. പക്ഷേ, ആ അനുഭവങ്ങളിലൂടെ ഞാന് വളരുകയായിരുന്നു. ഡിപ്രഷന്, പാനിക്ക് അറ്റാക്ക്, എല്ലാം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ആരോടും സംസാരിക്കാന് തോന്നിയിരുന്നില്ല. പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നിനോടും താത്പര്യം തോന്നാത്ത അവസ്ഥ. ഒരു ഘട്ടത്തില് എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് ചെയ്തു പോയേക്കുമോ എന്നു പോലും ഭയപ്പെട്ടു. ആത്മഹത്യാ ചിന്തകള് എന്നെ അലട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
ഈ അവസ്ഥയില് നിന്ന് ഓടിരക്ഷപെടുക എന്ന ഓപ്ഷന് മാത്രമാണ് മുന്നില് ഉണ്ടായിരുന്നത്. അങ്ങനെ വളരെ അടുപ്പം ഉള്ളവരില് ഒരാളെ മാത്രം വിളിച്ച്, ഞാന് വരികയാണ് എന്നും പറഞ്ഞ് എന്റെ കാറുമെടുത്ത് പോയി, വയനാട്ടിലേക്ക്… ആളുകളൊക്കെ ഇപ്പോള് കാണുന്ന ചിരിച്ചുകളിച്ചു നില്ക്കുന്ന എന്റെ ചിത്രങ്ങള് അത്തരമൊരു അവസ്ഥയിലൂടെ കടന്നുപോയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോള് എടുത്തതാണ്.
വീട്ടില് പറയാന് പേടിയായിരുന്നു. സൈക്കോളജിസ്റ്റിനിയോ സൈക്കാര്ട്ടിസ്റ്റിനിയോ കാണുന്നത് ഭ്രാന്ത് ഉള്ളവരാണ് എന്നാണ് കൂടുതലാളുകളും ഇപ്പോളും ചിന്തിക്കുന്നത്. അതൊരു മോശം കാര്യമാണെന്നാണ് പലരും കരുതുന്നത്. അത്തരം ആശങ്കകള് ഉണ്ടായിരുന്നതിനാന് വീട്ടില് ആരോടും പറയാതെ ഞാനോരു ഡോക്ടറുടെ സഹായം തേടി. മരുന്നുകള് കഴിച്ചുതുടങ്ങി. ഇനി വീട്ടില് പറഞ്ഞാലും കുഴപ്പമില്ല എന്ന് തോന്നിയപ്പോള് കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു. പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ തന്നെ ചെറിയ പൊട്ടലും ചീറ്റലുമൊക്കെ ഉണ്ടായി. നിനക്ക് പ്രശ്നങ്ങളൊന്നുമില്ല, ഞങ്ങളില്ലേ കൂടെ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു. അവരൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ ചില ഘട്ടങ്ങളില് അതൊന്നും നമുക്ക് ആരോടും പറയാന് കഴിയില്ല.